Odpady ze szkliwienia ceramiki, w szczególności odpady z wypalania szkliwa.
Kod odpadu 10 12 11 oznacza odpady ze szkliwienia powstające w produkcji wyrobów ceramicznych, w tym głównie glazury i terakoty. Odpady te zawierają pozostałości ze szkliw, emalii oraz innych powłok szklanych nakładanych na powierzchnie ceramiczne. Materiały te składają się przede wszystkim z krzemianów, tlenków metali oraz innych związków chemicznych używanych do uzyskania połysku i ochrony powierzchni wyrobów.
Ten rodzaj odpadu powstaje podczas procesu szkliwienia wyrobów ceramicznych, gdy nadmiar materiału szkliwiarskiego nie przylega do powierzchni lub odpada w trakcie obróbki. Klasyfikacja 10 12 11 należy do grupy odpadów z przemysłu ceramicznego i wymaga odpowiedniego zagospodarowania zgodnie z przepisami o gospodarce odpadami. Materiały te można częściowo odzyskać i ponownie wykorzystać w procesie produkcyjnym.
